Ongeluk nadat auto stil val op snelweg – geen schuld nu motorprobleem niet is uit te sluiten

Het zal je maar gebeuren. De auto valt stil op de snelweg. U krijgt hem niet meer aan de praat, en er knalt een andere auto er bovenop. Dit overkwam een bestuurder van een auto op de A29 ter hoogte van Barendrecht. Een dag later werd de auto technisch onderzocht, maar hierbij zijn geen gebreken worden vastgesteld. De officier van justitie gaat daarom uit van een verkeersongeval door schuld wegens het zonder noodzaak stilstaan (na drugsgebruik). De rechtbank spreekt de verdachte gelukkig vrij (Rb Rotterdam, 4 maart 2014, ECLI:NL:RBROT:2014:1595); het door de verdachte beschreven stilvallen van de auto kan niet worden weerlegd, en is niet onaannemelijk.

De rechtbank overwoog als volgt:

“Uit het daags na het ongeval verrichte onderzoek van de Verkeerspolitie is gebleken dat de motor van de door de verdachte bestuurde auto op het moment van het onderzoek startte en er tractie op de wielen ontstond toen de auto in een versnelling werd gezet. Naar het oordeel van de rechtbank kan op basis daarvan evenwel niet worden uitgesloten dat de motor ten tijde van het onder 1 primair ten laste gelegde uitviel en vervolgens niet meer wilde starten, temeer omdat, zo begrijpt de rechtbank uit het proces-verbaal van de Verkeerspolitie, het betreffende onderzoek werd beperkt door de grote schade aan het door de verdachte bestuurde voertuig. Nu de rechtbank de door de verdachte gegeven alternatieve lezing bovendien niet zo onaannemelijk acht dat zij zonder meer terzijde kan worden geschoven, kan niet worden bewezen dat het aan de schuld (in de zin van tenminste een aanmerkelijke verwijtbare onvoorzichtigheid) van de verdachte te wijten was dat de door hem bestuurde auto op de snelweg stil kwam te staan. Mitsdien kan naar het oordeel van de rechtbank ook niet worden bewezen dat de verdachte op die wijze zeer, althans aanmerkelijk, onvoorzichtig en/of onoplettend en/of onachtzaam en/of met aanmerkelijke verwaarlozing van de te dezen geboden zorgvuldigheid heeft gereden, zoals onder 1 primair ten laste is gelegd. Derhalve behoort de verdachte van het onder 1 primair ten laste gelegde te worden vrijgesproken.”